 |
| Poeti Fran Tanushi |
NË KËRKIM TË KUJTIMEVE
N'qoftë se je përmallue
e do me kujtue atë kohë
mes adresave të humbura mbështjellë
Kot kërkon sirtareve të zbrazeta
Kujtimet e (pa) shkruara me i gjetë
Më kohë do t'i pushtonte harresa
nga një tis pluhuri mbulue
madje dhe boja do t'ishte tharë
Prej lotit të mallit mungue
Kaherë do të ishin shpëlarë
Gërrithi pak kujtimet e tua
vrragët e shpirtit me i shplue
nëse vertetë i ke dashtë
Të pa prekura do i gjeshë
Madje të gjitha kanë me t'u kujtue
PIKËRISHTË
Mu aty ku u lind liria
pjellën margaritarë të pështirë
gerrvishtës të shkëlqimit që shendritë
Ç'farë i duhet liria robit
(qoftë edhe në ar prarue)
kur vet ngadhnjyesi e neverit
DRITHERIMË QETËSUESE
Ngrohtësinë e stinës e ndjejë
në palcën e shpirtit të merdhirë
Drithërimë e një moti të shkuar
Pranverë e fshehtë shfaqet
me shperthimin e luleve të para
Qetësim shpirtit të trazuar
NE
Ne sikur të kishim mendje
do të kishim përjetësur kujtesën
dhe mbamendje nderimi
për njëri tjetrin
Ne kemi më tepricë vajtojca
me ulerimë rënkimi
qe vetëvetën e përlyen
me jargë e pështyma
Ne jemi realiteti ynë
si të tillë na trajton dhe koha
me që jemi dhe kemi të shkuar
mandej jemi ku jemi
të tillë na njeh dhe bota
Andaj edhe të ardhme kemi
SHTRATI I ËNDRRAVE
Nata është shtrat i ëndrrave
qe nga muzgu gjer në agim
dyshek atyre u bëhet terri
mbulesë e ngrohët qetësia u është
nën çarçaf të errët fshehur rrijnë
prej dritës dhe zhurmave me u ruajt
me dëshirat e munguara ushqehën
befas vijnë me nguti shkojnë
të dehura nga përgjumeja e jetës
gëzime e hidherime i sajojnë në çast
zgjimin e tyre e shfaqin dhimbshëm
atë zgjim të cilave u bëhet varr
NJERIUT NË BRONZ
Unë asnjëherë s'të erdha te varri
nuk doja të t’shihja të shtrirë
gjithherë në këmbë të kam parë
me hapa të mëdhenj duke ecur
për ta nxënë kohën e ikur
nëpër shekuj e vjedhur tinëzisht.
PSE KOSOVË
I ke rrudhë vetullat
edhe gazi
në buzë t’është ngjizë
a mos ndoshta
ke humb luftën
apo shtati
prapë t’është lidhë
Ndoshta plaga
rënkon prapë
dhe me ofsha
klith nga mundi
mos gërshërët
djalli i mpreh
shtatit tënd
nga kalon lumi
Zot e djall
nyjën ta lidhin
se kem shpatën
e Lekës për derë
mbi ty s’do lëmë gërshërë
PENGU
Ato gërsheta të gjata
lëshuar mbi supe
dhe gjoks të fryrë
(nga zjarrmia rinore)
era me fërfëllimë i rrah
dhe ata dy sy
si dy kokrra rrushi
që shndrisin
(sikur të kishin lotuar një çast më parë)
mendjen peng ma e mbajnë...
ZARI
i shtrenjti im
hidhe njëherë zarin
sokratin apo farin
kohë qeni kjo
shpërblimi i lojës
epitaf në lapidar
MOJ E MIRA
nisa të këndojë
për dashurinë
mjaft më britma e kuje
jeho kënga ime...
këngë baritore
,,moj e mira nëpër therra”
nga peizazhi i trishtë
zëri në mes u ngjiz
e mira ime
ku mbetën livadhet më lule
shpatijet më hije
eee dashuri e gjembosur
si nuk ditëm kurrë
(as më këngë)
të dashurojmë
I DASHURUAR NË DHIMBJE
Ditët më shtojnë vitet
mandej më rritet dhe dioptria
bashk më këto edhe dhimbjët
të cilat si për dreq
kam filluar edhe t'i dua
jam mësuar tani më këto
dhe po më huqin ndonjë ditë
e ndjej mungesën e tyre
e cila më vret në shpirt
s’di pse kështu më ngjan
por kam frikë t'i humbas
mbase nga bindja
se vetëm të vdekurit s’kanë dhimbje
APEL
Mos i numëroni rrotullimet
e pafatsisë së tjetrit
tatëpjetave të pjerrëta
gurëve dhe shkurreve
Ai do të ndalet diku
Mos pritni
për të larë faqet e zhytura ...
më lotin e dhembjeve të rënda
nga plaga e patharë
Ai lot mund të shteret
Faqeve mbesin njollat
në vijëzime të trashura
nga vitet e mbrapshta
më vepra të ndyra
Mos e pritni shiun në shkretëtirë
Të mbush liqene të tharë
për të larë baltën
dhe vulën e turpit
të mërisë njerëzore
Kaini mbeti pa vëlla
POROSIA E PLAKUT
Tridhjetë e sa vite veq kaluan
qe kur shikimet tona gjahtare
për të parën herë
mes vete u kryqezuan
Duke dashtë të të themë
(edhe) unë ty të dua
një e tharë fytin më kaplojë
e asnjë fjalë s'mund e nxjerra prej goje
Tani qe pas sa moteve u pamë
vitet mbjellë kanë gjurmët e m'plakjës
pasqyrën jetës kërkoj të ia gjej
vetës dhe ty t'ia shëroj plagën
Në sytë e tua vetën e pashë
me vitet e ikura tinëzisht
dhe porosinë e plakut të thinjur
të duhemi vonë (kurrë) nuk është
I TRETURI
E braktisi gjirin
ngrohtësinë e pa shtjerrë
për ëndrra lumturie
të tretura nga era
me fjollë bore
që shkrihen në rënie
copat e (at)dheut
atom pluhurosur
rrugëtimeve të qullëta
mjegullnajave pa adresë
lisit të gjatë
stina e re
ia përcakton fundin
PIKTOR ME VARGJE
Vizatoje liqenin mik
Pulëbardhat numëroj
Kur bijnë e ngritën
Krah hapur mbi gjol
Të lajmerojmë poetin
Atje ku është
N'lumeni qiellore
Prej ku na vështron
Liqeni i kaltërt mbetet
Drini vazhdon të freskojë
Pejazhet e shtrira
Shtegtimeve të jetës
Nga mali i thatë
Gjerë në det
NJË TË NJOHURI
Të është zvogëluar shtati
kërrusur nga barra
e viteve te mbrapshta
Thinjat e rrudhat
strehë t’i bëjnë
Kokës pa fytyrë
Ti tallesh me vitet
nishanet e reja
i thërret kurorë
Fryte të qelbura
mbjell moteve
të janë pa vlerë
Ëndërron si gomari
në gojën e ujkut
Zot bëje ëndërr
Jetë të mbrapsht
në vitet pa vlerë
për një ëndërr gomari
VAJË GRUAJE
Vajë i asaj gruaje
Me lotin e syrit të vet
E mbushi gjerë në rreth
Brendinë e kupës s'qelqt
Rrjedha e lotëve të saj
Syve iu bë ujëvarë
T'ua shuaj etjën e zhuritur
Buzëve të hapura varrë
Për t'u shkrehë mandej
Dhimbëshem në vajë
Fatin e zemrës s'plasur
Pranverat pikëllueshem e qajnë
SHKËLQIM I NGRIRË
Rrugëve të dhimbjës
Shpirterat u trazuan
Çative të pjerrëta
Mbi dyer të mbyllura
Heshtëja zotëron
Akujt e trashën shtatin
Acar i stinës së brisht erdhi
Ia bëhu para kohe
Shkëlqimi i ngrirë
Krahët tatpjetë i shtrinë
ARRATI
Që të mund t'jem
ndonjë shkallë më afer dritës
frikën pa frikë e kam vra
kufirin e fluturimit zogjëve ua kam shkelur
pa i pyetur fare a me xhelozojnë
unë nuk i jam nënshtruar frikës
në gjirin e ujit t'madh jam shlodhur
atje ku zëri zhurmues
oqeanit fundin ia trazonte
jam mësuar të mendoj pa pritesë
heshtjës fshehtësinë me ia zbulue
mbështjellë shtatëpalësh me lëkurën time
mes detit dhe bjeshkës arratisë jam
NDRYSHIM MOTI
Kohë e stinës së brisht
burimeve ritmin ua trandi
Përrockat e fryera
në përroje të turbullta u kthyen
Lumenjët rrëmbyes
harlisën nga hidherimi
Grumbullin e halleve tona
detërat e përbinë
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen